اصطلاح تحقیق و توسعه یا تحتو (به انگلیسی: Research and development) (به انگلیسی R&D، همچنین تحقیق و توسعه فنی یا تحقیق و توسعه فناورانه، و در اروپا RTD) عبارت است از رشته فعالیت‌های مشخصی در یک کسب و کار. بنا به تعریف سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، تحقیق و توسعه به «کار خلاقانه‌ای گفته می‌شود که به‌طور سیستماتیک انجام می‌شود تا به دانش موجود بیفزاید و این دانش را برای ابداع کاربردهای تازه به‌کارببرد.»[۲] دسته‌بندی فعالیت‌های تحقیق و توسعه از شرکتی به شرکت دیگر متفاوت است، اما در مجموع شامل دو مدل اصلی می‌شود. در یک مدل، وظیفه اصلی یک گروه تحقیق و توسعه، توسعه و دستیابی به محصول جدید است؛ در مدل دیگر، وظیفه اصلی گروه تحقیق و توسعه عبارت است از، ساخت و کشف دانش نوین پیرامون عناوین علمی و فناورانه به منظور توسعهٔ محصولات، پروسه‌ها و خدمات ارزشمند و جدید. در اکثر فعالیت‌های یک شرکت بازدهی سریع سود یا بهبود سریع در عملکردها، با هدف تسریع در بازگشت سرمایه‌گذاری معمولاً مورد انتظار است، اما این موارد دربارهٔ هیچ‌کدام از مدل‌های ذکر شده از تحقیق و توسعه، صدق نمی‌کنند. عموماً مهندسین، کادر پرسنلی در مدل اول تحقیق و توسعه را تشکیل می‌دهند، در حالی که در مدل دوم تحقیق و توسعه، غالباً دانشمندان صنعتی مشغول به فعالیت می‌شوند. فعالیت‌های تحقیق و توسعه توسط شرکت‌های خصوصی یا موسسات وشرکتهای دولتی انجام می‌پذیرند.
واحد تحقیق و توسعه یا Research and Development که گاهی به صورت مخفف R&D هم مورد اشاره قرار می‌گیرد، بیش از نیم قرن است که به صورت جدی در سازمان‌ها، کسب و کارها و دولت‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد.
حدود سالهای ۱۹۶۰ بود که برای نخستین بار، واحد تحقیق و توسعه به شکل جدی و رسمی در چارت سازمانی برخی شرکت‌ها مشاهده شد. البته طی دهه‌های بعد، تعریف واحد تحقیق و توسعه و وظایف واحد تحقیق و توسعه دچار اصلاحات و تغییراتی شد که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.
اما این تعریف، کمی کلی است و اگر بخواهیم وظیفه واحد تحقیق و توسعه را بیشتر و بهتر درک کنیم، بهتر است به سراغ تعریف پیشنهاد شده از سوی بنیاد ملی علوم آمریکا برویم.
منبع:تحقیق توسعه چیست؟