ساختمان چشم
انسان شبیه یک کره است. در قسمت جلوی این کره یک پنجره شفاف به نام قرنیه
وجود دارد. نور از محیط خارج وارد قرنیه شده و پس از عبور از مردمک به عدسی
می‌رسد. عدسی نور را به صورت دقیق روی شبکیه متمرکز می‌کند تا تصویر واضحی
بر روی شبکیه ایجاد شود. چشم انسان قادر به تشخیص ۱۰ میلیون رنگ است.
چشم
از دو بخش به وجود آمده‌است:۱-اجزای فرعی چشم ۲-کرهٔ چشم. اجزای فرعی چشم
عبارتند از: حَدَقه، پــِلک، مُژه، اَبرو، ماهیچه‌های گردانندهٔ کرهٔ چشم.
به ترشحات زردرنگ گوشۀ چشم، قی چشم گفته می‌شود.
کار اصلی چشم آن
است که نورهایی را که از خارج دریافت می کند طوری روی پرده شبکیه متمرکز
کند که تصویر دقیقی از شیء مورد نظر روی پرده شبکیه ایجاد شود. شبکیه این
تصاویر را به صورت پیام های عصبی به مغز ارسال می کند و این پیام ها در مغز
تفسیر می شوند. بنابراین برای واضح دیدن، قبل از هرچیز لازم است که نور به
طور دقیق روی پرده شبکیه متمرکز شود.
ساختمان چشم شبیه یک کره است. در
قسمت جلوی این کره یک پنجره شفاف به نام قرنیه وجود دارد. نور از محیط
خارج وارد قرنیه شده پس از عبور از مردمک به عدسی می رسد. عدسی نور را به
صورت دقیق روی شبکیه متمرکز می کند تا تصویر واضحی بر روی شبکیه ایجاد شود.
برای آنکه اشیاء به صورت دقیق و واضح دیده شوند لازم است مسیری که نور
در چشم طی می کند شفاف باشد و قرنیه و عدسی نور را درست روی شبکیه متمرکز
کنند.
به بافت شفاف جلوی چشم قرنیه می گویند که علت شفافیت قرنیه ، ساختمان همگن ، فاقد رگ بودن و بی آب بودن آن است.یکی از علل عیوب انکساری(نزدیک بینی ، دوربینی ، آستیگمات) از دست رفتن قدرت انکساری قرنیه می باشد.
عنبیه بخش رنگی پشت قرنیه است که رنگ چشم افراد را تعیین می کند. رنگ این بخش در چشم افراد مختلف متفاوت است و از آبی و سبز تا عسلی و قهوه ای تغییر می کند.در صورت نبود هیچ‌گونه رنگ‌دانه‌ای چشم می‌تواند به رنگ خونی که در آن جاری است در بیاید.
در وسط عنبیه سوراخی به نام مردمک وجود دارد که مقدار نور وارد شده به چشم را تنظیم می کند. مردمک مانند پرده پشت است که وقتی نور خارج شدید و زیاد باشد، پرده را بسته تا نور کمتر به اتاق وارد شود و زمانی که چشم در محیط پر نور قرار می گیرد مردمک تنگ می شود تا مقدار نور کمتری وارد چشم شود. بنابراین وقتی چشم در محیط کم نور قرار گیرد مردمک گشاد می شود تا نور بیشتری وارد چشم شود.
منطقه در چشم بین قرنیه و عدسی است که شامل زلالیه می باشد. زلالیه مایع تولید شده در چشم است که به شستشو و تغذیه بافت های داخل چشم کمک می کند.
عدسی ساختمانی محدب دارد که به جسم مژگانی متصل می باشد.در جلوی آن زلالیه و در پشت آن زجاجیه قرار دارد. زجاجیه ماده ژله مانندیست که چشم را پر کرده و لنز را پاک می کند.با افزایش سن عدسی به تدریج بزرگتر و خاصیت ارتجاعی آن کمتر می شود .هیچ گونه الیاف درد ،رگ خونی یا عصب در عدسی وجود ندارد.
شبکیه یک صفحه نازک نیمه شفاف می باشد که از چند لایه بافت عصبی تشکیل شده است. شبکیه از میلیونها سلول اختصاصی فتورسپتور بنام سلولهای مخروطی و استوانه ای تشکیل شده است که شعاعهای نوری را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می کنند و از طریق عصب بینایی به مغز منتقل می کنند. سلولهای استوانه ای توانایی دید در نور کم و سلولهای مخروطی توانایی دید رنگها را به ما می دهند . حساس ترین قسمت شبکیه یک منطقه کوچک به نام ماکولا است، که دارای میلیون ها گیرنده های نوری فشرده می باشد.
صلبیه بخش سفید رنگ نسبتاً محکمی است که دورتا دور کره چشم به جز قرنیه را می پوشاند و از ساختمان های داخل کره چشم محافظت می کند. این بخش از چشم اثر مستقیمی در فرایند بینایی ندارد و در واقع مثل یک اسکلت خارجی از کره چشم محافظت می کند.
مشیمیه پرده نازک سیاه رنگی است که دور شبکیه را احاطه کرده است. این لایه رنگ‌دانه‌دار حاوی مویرگ‌های فراوانی است که تغذیه عنبیه و سلولهای گیرنده نور شبکیه را بر عهده دارد. مشیمیه در جلوی چشم بخش رنگین آن، یعنی عنبیه را به وجود می‌آورد. به علاوه سلول های این لایه حاوی تعداد زیادی رنگ دانه سیاه ملانین است که رنگ سیاهی به این بخش از چشم می دهد. وجود رنگ سیاه مانع از انعکاس نورهای اضافی در داخل کره چشم می شود و به تشکیل تصویر واضحتر کمک می کند.