دیدگاه روانشناسان دررابطه با رشد کودک
در واقع انسان حدود ١۸ سال اول زندگی خود را در حال رشد و تکامل در
ابعاد مختلف است و این زمان طولانی و با اهمیتی در زندگی انسان است.
از
طرف دیگر، نوزاد انسان با کمترین توانایی‌ها و امکانات( نظیر بازتابها) به
دنیا می‌آید و به مراقبت زیاد و شدیدی نسبت به سایر موجودات نیاز دارد(
برای مثال در نظر بگیرید که چگونه گوساله گاو پس از به دنیا آمدن روی پای
خود می‌ایستد، ولی نوزاد انسان حتی نمی‌تواند سر خود را راست نگه دارد ).
ابن مراقبت توسط پدر و مادر در وهله اول و توسط اطرافیان و جامعه در وهله
دوم اعمال می‌شود، ولی این مراقبت بدون آگاهی، دانش و آموزش شیوه‌های
فرزند‌پروری صحیح امکان ندارد و اهمیت روان شناسی کودک نیز از این دو
موضوع( زمان طولانی رشد کودکی و شیوه‌های صحیح فرزند‌پروری) ناشی می‌شود.
دورانی که در آن شخصیت فرد پایه ریزی شده و شکل میگیرد.
سومین هدف روانشناسی رشد کودک
این است که حاصل مطالعات توصیفی و تبیینی خود را در مورد رشد در جهت مثبت
رشد انسان به کار بگیرد و رشد انسان‌ها را به حداکثر برساند.
این جنبه کاربردی رشد خصوصا به کودکان و نوجوانانی که به دلایلی دچار نارسایی در رشد شده‌اند، می‌پردازد.
رشد جریانی است که به صورت مراحل پیوسته ظاهر می‌شود.
هر مرحله به صورت طرح و سازمان متفاوتی از تکرار جریان‌های مرحلهٔ قبل است.
الگوهای قبلی را می‌توان مقدمه‌ای دانست که به عنوان جزیی از سطح رشد بعدی در می‌آیند.
روانشناسی رشد کودک چیست و چه کاربردی دارد؟ کودکی دورانی است که نقشی تعیین کننده در زندگی فرد و آینده او بر جای میگذارد.
برای اینکه کودک بتواند مراحل رشدی را با موفقیت و شادی سپری کند لازم است از برنامه و تربیت هدفمندی برخوردار باشد.
در واقع شخصیت فرد مانند بنایی است که پایههای آن در کودکی شکل میگیرد به همین دلیل روانشناسی کودک از اهمیت بالایی برخوردار است.
روانشناسی
کودک، این امکان را برای والدین فراهم میکند تا نیازهای کودک خود را
بشناسند، متناسب با سطح تواناییهای شناختی کودک با او تعامل داشته باشند
و بهطور کلی بهترین شیوه فرزند پروری را به کار گیرند.
به منظور تربیت بهتر کودک و کمک به رشد و بالندگی او در آینده راهنماییهای مشاوره روانشناسی کودک بسیار راهگشا و حیاتی است.