علیرغم این که هزینهیابی بر مبنای فعالیت مفهوم سادهای است ولی مجریان و کابران غالباً آن را مفهوم پیچیدهای میدانند. گرچه مقالات و سمینارهای متعددی تاکنون به دستاوردها و مزایای هزینهیابی بر مبنای فعالیت پرداخته اند، ولی اطلاعات مختصری پیرامون ماهیت واقعی آن ارائه گردیده است . در نگاه اول، ABC تنها یک سری داده جمع آوری و طبقه بندی شده است ولی در صورت عدم استفاده اثربخش وخلاق از این دادها،کل پروژه ABC هدر دادن زمان محسوب میگردد. گرچه ABC در ظاهرفقط جمع آوری وطبقه بندی داده های هزینهای میباشد ولی بسیار اثربخش و موثر تلقی گشته و اعضاء تیم و تصمیم سازان پروژه را به سمت برداشتن قدمهای نوین و خلق مبتکرانه نتایج سوق میدهد. با توجه به مطالب فوق، ABC بخشی از مدیریت تغییر در یک واحد تولید کالا و خدمات میباشد. ABC بهبود مستمر و پشتیبانی از تصمیمات را نیز محقق میسازد. هزینهیابی بر مبنای فعالیت ابزارهایی همانند TQM, JIT و BPR را نیز اثر بخشتر مینماید. در حال حاضر ABC یک سیستم گزارش دهی مالی که برای سازمانهای نظارتی نظیر "دیوان محاسبات کشور" و " سازمان بازرسی کل کشور" طراح شده باشد، نیست. اما این امر در آیندهای نزدیک تحقق خواهد یافت و دستگاههای نظارتی با تغییر رویکردهای کاری خود و حرکت به سمت رویکردهای نوین ناگزیر خواهند بود با استفاده از این گونه تکنیکها اثربخشی اقدامات خود را افزایش دهند. ABC اطلاعات مدیریتی را در قالب معیارهای مالی ارائه مینماید. بدلیل این که ABC، فعالیتهای نیروی انسانی، دستگاهها و تجهیزات را بصورت ملموسی انعکاس میدهد، لذا ABC در حوزههای مالی نسبت به حسابداری سنتی با مدیران غیر مالی ارتباط بهتر و قابل فهم تری برقرار میکند.
سیستم تولید به موقع ( Just-In-Time ) یکی از پیشرفته ترین سیستمهای برنامه ریزی است که در صدر هرم سیستمهای نوین برنامه ریزی و کنترل تولید قرار گرفته است اکثر افراد آنرا تنها برنامه ای برای کنترل موجودی تلقی می نمایند. در حالی که حذف موجودی اضافی انبارها تنها یکی از اصول مورد اشاره و توجه این نظام می باشد .
دیدگاه های جدید و قدیم تولید:
1 – تولید کارگاهی: (مبتنی بر حرفه و هنر) Craft production در این شیوه
تولید، کارگران ماهر با به کارگیری ابزار و ماشین آلات چند کاره، محصولاتی
را در حجم کم و تنوع بالا به صورت سفارشی برای خریدارانی خاص تولید می
کنند. طبیعی است که این ویژگی منجر به قیمت بالای محصول می شود.
2 – تولید انبوه (Mass production): این شیوه تولید اولین بار توسط آدام
اسمیت در قرن هیجدهم مورد تحلیل قرار گرفت و بر تخصص و تقسیم کار و مفاهیمی
چون مقیاس اقتصادی تولید و شیوه های تجزیه و تحلیل هزینه، سود و حجم
فعالیت، استفاده از ماشین آلات خودکار و نیمه خودکار صنعتی تاکید دارد، از
ویژگی های دیگر این شیوه تولید این است که محصول توسط متخصصان طراحی و به
وسیله کارگران غیر ماهر، توسط ماشین آلات صنعتی تولید می شود، نیروی کار به
آموزش کم احتیاج دارد، تنوع محصولات نیز محدود است، ولی به خاطر حجم بالای
تولید روند قیمت ها نزولی است.
3 – تولید ناب Lean manufacturing: زادگاه تولید ناب، شرکت تویوتا در جزیره
ناگویای ژاپن است، در دهه 1930 ای جی تویودا موسس شرکت تویوتا با مهندس
شرکتش تای ایچی اونو به آمریکا سفر کرد و از شرکت اتومبیل سازی فورد بازدید
کردند.
از دیگر فواید این سیستم می توان به کاهش قابل توجه کار درجریان ساخت ، زمان تحویل محصول به مشتری ، فضای مورد نیاز ، ضایعات ، ضایعات دورریز و دوباره کاری ، افزایش در بهره وری ، بهبود روابط با عرضه کنندگانی که بهتر و موفق تر هستند و نیروی کار دارای انگیزه ، راضی و با نشاط تر اشاره کرد
پس از بازگشت به این نتیجه رسیدند که اصول تولید انبوه قابلیت پیاده سازی در ژاپن را ندارد، زیرا این سیستم پر از اتلاف است، بر این مبنا، آنها شیوه جدیدی را که بعدها تولید ناب یا ساخت بدون ریخت و پاش نام گرفت، ایجاد کردند.
دال دو محوره توخالی، کوبیاکس و یا دالهای مجوف دوپوش (به انگلیسی:
Cobiax) یکی از روشهای اجرای سقف با استفاده از گویهای پلاستیکی توخالی
از جنس پلی اتیلن است.
مجموعه شرکتهای اقماری صاحب فناوریهای Cobiax
با مقر اصلی آن در تسوگ (Zug) سوییس و شرکتهای اروپایی تابعهٔ آن متخصص
طراحی و ساخت دالهای تخت دومحورهٔ سبک با استفاده از بتن مسلح و گویهای
توخالی هستند.
در حال حاضر شرکت Cobiax
با ارائهٔ دالهای تخت و سبک دومحوره که دارای قابلیتهای مدولار و
انعطافپذیری میباشد بهینهسازی قابل توجهی را در زمینهٔ فناوری و اقتصاد
ساخت و ساز ارائه کردهاست. با استفاده از دالهای تخت و سبک کوبیاکس به
جای دالهای بتنی توپر یا دیگر دالهای سبک موجود میتوانید ارزش بالایی به
ساختمان خود و فرایند ساخت و ساز دهید.
اساس طراحی تکنولوژی Cobiax مبنی است بر سقف سازهای با ویژگی «سقف دال دوطرفه» مشابه سقفهای بتنی دال دوطرفه مرسوم با این تفاوت که هسته بتن مرکزی در محلهایی که کاربرد سازهای ندارد با گویهای توخالی جایگزین میگردد. (جنس این گویها پلی اتیلن بازیافت یا پلی پروپیلن میباشد) بدین صورت که این گویها در حدفاصل مشهای میلگردی بالا و پایین قرار میگیرند. با توجه به اینکه در دالهای بتنی دوطرفه مشکل تحمل نیروی برشی وجود ندارد، طراحی این نوع سقف بر مبنای حذف قسمتی از بتن میانی و ایفای عملکرد دال دوطرفه میباشد. در فناوری Cobiax با حذف بار مرده غیرسازهای خاصیت باربری دومحوره همچنان حفظ میگردد. همچنین با شکلگیری غشای بتنی مستحکم در قسمت فوقانی و تحتانی دال به همراه شکلگیری شبکه تیرچههای داخلی در دو امتداد در اثر قراردهی گویها در سرتاسر فضای میانی دال بتنی میتوان باربری مناسبی را برای این دال متصور شد.
دیدگاه اقتصادی
۱) صرفه جویی درمصرف مصالح در کلیه اعضای سازه ای
۲) کاهش هزینه های اجرایی
۳) کاهش هزینه تجهیزات و نیروی انسانی بدلیل نصب آسان و سرعت اجرای بالا
منبع:پاورپوینت کوبیاکس
وَرشِکَستِگی یا توقّف حالت
یک تاجر یا شرکتی تجاری است که از پرداخت بدهیهای خود ناتوان شده و
نمیتواند تعهدات خودرا عملی کند. در اصطلاح به این چنین افراد ورشکسته،
معسر یا مفلس میگویند.
ورشکستگی و مقررات آن تنها دربرگیرندهٔ
بازرگانان میشود و چنانچه اشخاص عادی قادر به پرداخت بدهی خود نباشند
اصطلاحاً به آنان «معسر» گفته میشود.
شرکتهای تجارتی چون بازرگان
شناخته میشوند، مشمول مقررات ورشکستگی میشوند ولی شریکان و مدیران آنها
چون تاجر نیستند مشمول این مقررات نخواهند شد. برای تقسیم داراییهای
ورشکسته، بستانکاران نسبت به هم حق تقدمی ندارد ولی در حالت معسر، هر
بستانکاری که زودتر اقدام نماید به نتیجه خواهد رسید.
ورشکستگی باید به
موجب حکم دادگاه اعلام شود و تا زمانی که دادگاه حکم ورشکستگی را صادر
نکرده، ورشکستگی تاجر ثابت نمیشود. دادگاه عمومی محل اقامت تاجر صلاحیت
رسیدگی به این موضوع را دارد. اعلام ورشکستگی بر حسب تقاضای یک یا چند نفر
از طلبکاران یا به تقاضای دادستان یا حتی اظهار خود تاجر صورت میگیرد.
بیشتر کسب و کارهای جوان و کارآفرینان با ورشکستگی روبرو میشوند، میتوان مجموعه دلایل ذیل را برای این امر برشمرد:
با توجه به قانون تجارت ۳ نوع ورشکستگی وجود دارد:
مسجد آقابزرگ
مسجد و مدرسهای بزرگ در کاشان، منسوب به ملا مهدی نراقی ملقب به آقابزرگ
که به هزینه مردی نیکوکار به نام حاج محمدتقی خانبان و پسرش در نیمه قرن
۱۳ق، مقارن با دوران پادشاهی محمد شاه قاجار (متوفی ۱۲۶۴ق) ساخته شده است.
این مسجد و مدرسه در محدوده تاریخی و بافت قدیمی شهر، مجاور بقعه خواجه تاجالدین
و در محلهای به همین نام بنا گردیده و در خیابان آقابزرگ، منشعب از
خیابان فاضل نراقی واقع است و از نظر استواری هنوز وضع مطلوبی دارد.
ساختمان این بنا در روزگار پادشاهی محمدشاه قاجار آغاز گردید و در سالهای نخستین سلطنت ناصرالدینشاه (۱۲۶۴–۱۳۱۳ق)، به پایان رسید.
به
نظر میرسد که این مجموعه، بر روی آثار به جای مانده پس از زلزله ۱۱۹۲ق یا
دورههای گذشته ساخته شده باشد، به خصوص شبستان ۴۰ ستون شمالی مسجد که
احتمالاً پیش از احداث گنبدخانه بر روی بقایای خانقاه، مسجد، مقبره و مدرسه
خواجه تاج الدین (متعلق به اواسط سده ۹ق) ساخته شده است.
تلفیق این
شبستان با مسجد و مدرسهای که بعداً در کنار آن ایجاد گردید، یکی از
نمونههای ایجاد هماهنگی و اتصال دو بنا در کنار هم است.
از خصوصیات بارز بنا معماری ویژه گنبدخانه است که روی ۸ پایه عظیم بر پا شده، زیرا در طرح مساجد قدیمی ایران ایجاد گنبد روی پایههای آزاد به ندرت دیده میشود. نتیجه عملی اجرای این نوع طرح، جریان هوای خنک در فضای گنبدخانه در فصول گرم و تابستانهای داغ منطقه کویری است. از این رو در این مسجد، برخلاف دیگر مساجد که جبهه جنوب گنبدخانه را به منظور ایجاد محراب مسدود میکنند و جرزهای نسبتاً قطوری میسازند، جانب جنوب، جنوب شرقی و جنوب غربی آن آزاد و رها بنا شده و و محراب در دیوار رواقی که گرداگرد گنبدخانه را فراگرفته، ساخته شده است. از ویژگیهای دیگر، گودال باغچه (حیاط تحتانی) است که حوض بزرگ (آبنما) و باغچههای آن به طراوت فضا کمک میکند.